Yunus Emre'den Dervişlere Öğütler
DERVİŞLERE SEVGİ-SAYGI-DERVİŞLİĞİN ÖZELLİKLERİ-Ar namusu bırakdum kilimi suya attum
Dervişliğe el katdum Mevla görelim neyler
-Ben dervişem diyen kişi iş bu yola ar gerekmez
Derviş olan kişilerün gönlü gündür dar gerekmez
-Derviş gönülsüz gerektür sövene dilsüz gerektür
Dövene elsüz gerektür halka beraber gerekmez
-Eğer derviş isen derviş cümle alem sana biliş
Fodulluğı hulka değiş arada ağyar gerekmez
-Gelmek gerek terbiyete kamu bildiklerin koya
Mürebbisi ne dirise pes ol anı dutmak gerek
-Dünyadan gönlünü çeke eliyle arpa eke
Ununa yarı kül kata güneşde kurutmak gerek
-Dervişlik dedikleri hırkayla taç değül
Gönlün derviş eyleyen hırkaya muhtaç değil
-Dervişlerin yoluna sıdk-ıla gelen gelsün
Hakk’dan özge nesneyi gönlünden süren gelsün
-Gökten inen dört kitabı günde bin kez okursan
Vallah didarı göremezsin sevmez isen dervişleri
-Dilersen bu ddünyanın şerrinden olasın emin
Terk eyle bu kibri kini hırkaya gir derviş yüri…
İNSANLARI SEVMEK
-Gelin tanışık edelüm işün kolayın tutalım
Sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz
-Bir kez gönül yıkdınsa kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi elin yüzün yumaz değil
-Kimseyi düşman tutmazuz ağyar dahi yardur bize
Kanda ıssızlık varsa mahale vü şardur bize
-Adımuz miskindir bizim düşmanımız kindir bizim
Biz kimseye kin tutmazuz kamu alem birdir bize
-İş bu vucud bir kala’dur akıl içinde sultanı
İş bu gönül bir hazinedür ışk tutmuş bekler anı
ÖLÜM KORKUSU
-Bu dünyanın meseli bir ulu şara benzer
Veli bizim ümrümüz bir tiz bazara benzer
-Dünyaya gelen göçer bir bir şerbetin içer
Bu bir köpridür geçer cahiller anı bilmez
-Bu dünyaya gelen kişi ahır yine gitse gerek
Misafirdür vatanına bir gün sefer itse gerek
-Soğumuş şol kara gözler belürsüz olmış ay yüzler
Kara toprağın altında gül diren elleri gördüm
-Benim canum bir kuşdur kim gevdem anun kafesidür
Dostdan haber geliceğiz bir gün uçar kuşum benüm