Kur’an’ın tarihselliği iddiasına Ebubekir Sifil Hoca’dan cevap

Ebubekir SifilKu­r’­an’­ın ta­rih­sel­li­ği­ni sa­vu­nan­la­rın, id­di­ala­rı­nı, “Ku­r’­an’­da şu ko­nu şöy­le yer al­mış; öy­ley­se Ku­r’­an ta­rih­sel ol­ma­lı­dı­r” man­tı­ğı­na da­yan­dır­ma­sı son de­re­ce an­lam­lı­dır. On­lar da ga­yet iyi bi­li­yor ki, ta­rih­sel­lik da­va­sı­na doğ­ru­dan, açık ve ke­sin bi­çim­de de­la­let eden bir Ku­r’­an nas­sı yok­tur. Ol­ma­yın­ca ne ya­pı­yor­lar? Atı ara­ba­nın ar­ka­sı­na ko­şu­yor­lar!
Bu da­va­nın “but­la­nı­”, ön­ce tes­bi­ti ya­pıp/ka­ra­rı ve­rip, ar­dın­dan bu tes­bi­te/ka­ra­ra de­lil te­da­ri­ki­ne bak­mak şek­lin­de ken­di­ni gös­te­ren ha­re­ket tar­zın­dan bel­li. Da­ha ev­vel Tev­rat ve İn­cil me­tin­le­ri­nin ta­rih­sel­li­ği ko­nu­sun­da mo­der­nist Ya­hu­di ve Hris­ti­yan araş­tır­ma­cı­lar ta­ra­fın­dan ya­pıl­mış yı­ğın­la ça­lış­ma bu ko­nu­da on­la­ra is­te­me­dik­le­ri ka­dar ar­gü­man sağ­lı­yor. On­la­ra dü­şen sa­de­ce, Tev­rat ve İn­cil bağ­la­mın­da ya­pıl­mış söz ko­nu­su ça­lış­ma­la­rı Ku­r’­an bağ­la­mı­na uyar­la­mak! Eh, bu ka­da­rı­nı da ya­pı­ver­sin­ler de­ğil mi!..
Efen­di­miz (s.a.v)’in, “Ka­rış ka­rış, ar­şın ar­şın siz­den ön­ce­ki­le­rin yo­lun­dan gi­de­cek­si­niz. Hat­ta on­lar bir ker­ten­ke­le de­li­ğin­den içe­ri gir­se, siz de gi­re­cek­si­ni­z” 1 tar­zın­da­ki uya­rı­sı -Al­lah bi­lir ya- tam da bu tav­ra işa­ret edi­yor. Bu­ra­da­ki “ker­ten­ke­le de­li­ğin­den gir­me­” ben­zet­me­si üze­rin­de cid­di­yet­le du­rul­ma­lı­dır. Bir in­san ker­ten­ke­le de­li­ğin­den içe­ri gi­re­mez. Efen­di­miz (s.a.v) bi­ze, “On­lar bir in­sa­nın ker­ten­ke­le de­li­ğin­den gir­me­si gi­bi ol­ma­ya­cak iş­ler ya­pa­cak­lar; siz de on­la­ra uya­rak o iş­le­ri yap­ma­ya baş­la­ya­cak­sı­nı­z” de­mek is­ti­yor ol­ma­lı­dır. İla­hî ke­la­mın ta­rih­sel­li­ği­ni sa­vun­mak tam da böy­le bir şey!..
Ak­lı ba­şın­da hiç­bir ta­rih­sel­ci, ta­rih­sel­ci­li­ğin kay­na­ğı­nın Müs­lü­man­lar ol­du­ğu­nu söy­le­mez, söy­le­ye­mez. Bir    ya­hu­di için Tev­rat met­ni­nin ve bir Hris­ti­yan için İn­cil met­ni­nin ta­rih­sel­li­ğin­den bah­set­mek ka­dar ta­bi­i bir şey ola­maz. Zi­ra bu me­tin­le­rin ta­ri­hin bel­li dö­nem­le­rin­de in­san eliy­le oluş­tu­rul­du­ğu, ay­rı­ca de­lil­len­di­ril­me­ye ih­ti­yaç duy­ma­ya­cak ka­dar açık ve biz­zat Ya­hu­di ve Hris­ti­yan­lar ta­ra­fın­dan da tes­lim edi­len bir ha­ki­kat.
Pe­ki ya Ku­r’­an?
“Nü­zul dö­ne­mi­nin özel­lik­le­ri­nin dik­ka­te alın­dı­ğı­nı gör­dü­ğü­müz ayet­ler ve­ya mu­ci­ze muh­te­va­lı kıs­sa­lar ih­ti­va edi­yo­r” gi­bi bir ge­rek­çey­le Ku­r’­an’­ın “ta­rih­se­l” bir me­tin ol­du­ğu­nu söy­le­mek ne ka­dar doğ­ru olur? Ya Ku­r’­an’­da “ger­çek­li­ği ol­ma­yan abar­tı­lı an­la­tım­la­r” bu­lun­du­ğu­nu söy­le­me­nin iman­la bağ­da­şır ya­nı var mı­dır?
Prob­lem şu­ra­da: Bu bey­ler Ku­r’­an’­a inanç/iman me­se­le­si ola­rak de­ğil, “bi­li­m” me­se­le­si ola­rak yak­laş­ma id­di­asın­da­lar. Aca­ba bu­ra­da­ki “bi­lim­sel­li­ği­n” kri­te­ri­ni kim ko­yu­yor? Bu­ra­da ne ka­dar “ob­jek­ti­f” olu­na­bi­lir?
Ha­ki­kat o ki “ta­rih­sel­ci­li­k” da­va­sı­nın te­me­lin­de, “fark­lı­“ bir Al­lah ta­sav­vu­ru mev­cut­tur. Zi­ra me­se­le­ye ta­rih- sel­ci­le­rin göz­lü­ğüy­le ba­ka­cak olur­sak şöy­le de­mek du­ru­mun­da ka­la­ca­ğız: “Al­lâ­mu­’l-ğu­yû­b”, “bi kül­li şe­y’­in Alî­m” ve de “­dil-i mut­la­k” olan Yü­ce Al­lah, in­san­lı­ğa, kı­ya­me­te ka­dar yol gös­ter­sin di­ye gön­der­di­ği son me­sa­jın­da, o me­sa­jın ilk mu­ha­tap­la­rı­nı dik­ka­te alıp, son­ra­ki bin­ler­ce yıl için­de ge­le­cek olan ku­şak­la­rı dik­ka­te al­ma­mak­la ya o ilk mu­ha­tap­la­ra ya da da­ha son­ra ge­le­cek olan ku­şak­la­rın ta­ma­mı­na ada­let­siz dav­ran­mış­tır. Bi­ri­le­ri has­bel be­şer hır­sız­lık yap­tı­ğın­da eli ke­si­le­cek, adam öl­dür­dü­ğün­de kı­sas gün­de­me ge­le­cek; ama da­ha son­ra­ki­ler da­ha ha­fif ce­za­lar­la kur­tu­la­bi­le­cek!! Bu na­sıl ada­let?
Ya da ta­rih­sel­ci­le­re di­ye­ce­ğiz ki: “Siz di­ni­ni­zi Al­la­ha mı öğ­re­ti­yor­su­nuz? Hal­bu­ki Al­lah, gök­ler­de ne var, yer­de ne var­sa bi­lir. Al­lah her şe­yi hak­kıy­la bi­len­dir.” 2
1 el-Buhârî, “Enbiyâ”, 51; Müslim, “İlim”, 6…
2 49/el-Hucurât, 16.

PAYLAŞ