Tasavvuf yolunun yolcusu bizler, evliyadan değil aslında Allah’u Teala’dan yardım dileniliriz. Bu işlerin Allah’ın takdirinde olduğunu, Allah izin vermez ise kimsenin yardım edemeyeceğini biliriz.
Bu nedenle evliyanın ahirete intikal etmiş olanı da, yaşayanı da farksızdır. Eğer Allah dilemez ise hiçbir yardımları söz konusu olamaz. Allah’u Teala izin verirse kimse de mani olamaz.
Şöyle bir misal akılda kalıcıdır: Ektiğin ürün topraktan çıkar ama veren Allah’tır, yağmur buluttan gelir ama yağdıran Allah’tır. Yardım evliyadan gelir ise onu da yardıma gönderen Allah’tır…
EVLİYA’YI “RAB” MAKAMINA YÜKSELTEN İNKARCILAR
İnkarcıların haline gülsek mi ağlasak mı diye düşünüyoruz bazen. Bunlar “Evliyadan himmet istemeyi” inkar ederler. Bizlerin evliyaya taptığımızı, şirke düştüğümüzü iddia ederler ama başımıza bir musibet geldiği zaman: “haydi şeyhine dua et de seni kurtarsın”, “haydi şeyhin sana yardım etsin” derler.
Aslında inkar etmek isterken kendileri “Allah” makamına yükseltir şeyhleri.
Bu kişilere biraz Peygamberler tarihi okumalarını tavsiye ediyoruz. Yusuf ve Yakup Aleyhisselam iki Peygamber oldukları halde duaları belli bir zamana tehir edilmedi mi? Yıllarca kavuşmanın hasretini çekmediler mi? Neden anında kavuşmadılar?
Demek ki bir hikmeti vardı ve öyle de oldu.
Peygamberimiz zor durumda kaldığı zaman da kafirler derlerdi ki: “hadi Rabbin seni bu durumdan kurtarsın” Hatta bazen “Ne oldu Rabbin seni terk mi etti” demişlerdi.
Yüzlerce misal verebilirsiniz. Demek ki, dua edeceğiz, himmet isteyeceğiz, medet Ya gavs da diyeceğiz ama neticeyi verecek olanın da, Gavsı sebep kılanın da sadece ve sadece Allah olduğunu bileceğiz.
Her tasavvuf yolcusu bilir ki, Allah dilemez ise şeyhimiz de elini kıpırdatamaz. O da bir kuldur. Bunu en iyi de o Allah dostu olan veli zatın kendisi bilir.
Biz biliyoruz da tarikat düşmanları bilmiyor olsa gerek. Böyle söylemlerle cahilliklerini ortaya koymuş oluyorlar. Allah akıl fikir versin diyoruz.
www.ismailaga.info